Het verhaal van Mathias

Wat doet onze muurtekening met een mens? Het zoontje van Karine Cools, onze coördinator Poliklinieken Inwendige, scheen er zijn licht op. En hoe. Wij zijn onder de indruk van zijn mooie verhaal.

Hallo,

Ik ben Mathias.

Mijn mama werkt hier in dit ziekenhuis. Soms komt mama pas laat thuis en is het al donker buiten. Ik kijk dan door mijn raam naar de maan en weet dat het niet lang meer zal duren voordat mama mij een dikke knuffel komt geven.

Verpleegsters zijn soms erg moe en hun voeten doen vaak pijn. Ik weet nog dat toen papa in het ziekenhuis lag hij de verpleegsters vliegende raketjes noemde die af en toe zijn kamer voorbij flitste.

Ik ben Mathias en sta te dromen over het werk van mama en alle verpleegsters. Zij staan elke dag klaar om zieke mensen te helpen.

Ze maken zichzelf klein om grootse dingen te verwezenlijken.

Bedankt verpleegsters om zo goed te zorgen voor alle zieke mensen in dit ziekenhuis.